سرخوش زسبوی غم پنهانی خویشم

چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم

*

در بزم وصال تو نگویم زکم و بیش

چون آینه خو کرده به ویرانی خویشم

*

لب باز نکردم به خروشی و فغانی

من محرم راز دل طوفانی خویشم

*

یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی

عمریست پشیمان زپشیمانی خویشم

*

از شوق شکرخند لبش جان نسپردم

شرمنده جانان زگران جانی خویشم

*

بشکسته تر از خویش ندیدم به همه عمر

افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم

*

هر چند امین، بسته دنیا نیم اما

دلبسته یاران خراسانی خویشم

حضرت آیه الله خامنه ای