:
️#یک.حدیث.و.دو.نکته

🌹 امام صادق علیه السلام فرمودند:

🌺 چون جبرئیل ندای ظهور صاحب الأمر در دهد هیچ ایستاده نباشد اِلّا آن که بنشیند، و هیچ نشسته نباشد مگر آن که برخیزد، و هیچ خوابیده نباشد اِلّا آن که بیدار شود از هیبت صدای او؛ و در حالِ قیام قائم آل محمد هیچ مؤمنى نماند که آرزوی خدمت او داشته، و از برای تعجیل فرج آل محمد دعا کرده باشد اِلّا آن که کسی بر سر قبرش آید و او را نام ببرد و خبرش دهد و بگوید:
“ای فلان، صاحب شما ظهور نمود اگر خواهی برخیز و به او ملحق شو و اگر خواهی بخواب تا روز موعود.”
و بسیاری سر از خاک بردارند و به دنیا برگردند و زنان و فرزندان به هم رسانند.

📚 حدیقة الشيعة، صفحه۷۵۱
انتشارات دلشاد، چاپ چهارم، ۱۳۸۹

1⃣ منظور از ندای جبرئیل همان 《صدای آسمانی》 است که یکی از پنج علامت حتمی بوده و در سال ظهور اتفاق خواهد افتاد، و تمام ساکنان زمین آن را به زبان خود خواهند شنید.

2⃣ دو عملْ یکی قلبی و دیگری زبانی در این روایت نورانی مطرح شده است که اگر کسی مقیّد به آن دو باشد، بعد از ظهور زنده شده و جزء یاران امام زمان -عجل الله فرجه- قرار خواهد گرفت و سال‌ها زندگی خواهد نمود:

۱- آرزو و نیّت خدمت به حضرت را داشته باشد؛

۲- برای فرج دعا کند.

🌺avayesaghi🌺
🌷 اَللّهُـــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّـــکَ الفَــــرَج 🌷

🔻 ای کاش خناسان موفق نمی‌شدند!

🔹 «10 خرداد 68: کنار تخت حضرت امام ایستادم و دستم را روی دست ایشان گذاشتم. انگشت شستم را گرفتند و با کلمات مقطع فرمودند: «در بازنگری قانون اساسی، تسریع شود» و سپس چشم‌شان را باز کرده و شمرده و با صدای ضعیف اضافه کردند: «اگر متحد باشید، انقلاب پیشرفت می‌کند». مکثی کردند و ادامه دادند: به خصوص شما و آقای خامنه‌ای، نگذارید خناسان بین شما و ایشان فتنه کنند».*

🔺 مرحوم هاشمی رفسنجانی/ کتاب «بازسازی و سازندگی»/ ص 32
🆔 @didebann

﷽
 🍃🌼✨🍃🌼✨🍃🌼✨
💠🍃  امام على عليه  السلام  : 
 شالوده هاى اسلام هفت تاست:
✅ اولين آنها خِرد است و صبر بر آن بنا شده است ؛ 
✅دوم : آبرودارى و راستگويى ؛
✅ سوم: تلاوت قرآن، به گونه صحيح؛
 ✅چهارم: دوستى و دشمنى براى خدا ؛
 ✅پنجم: حق آل محمّد صلى  الله  عليه  و  آله ، و شناخت ولايت آنها ؛ 
✅ششم : حق برادران و حمايت از آنها 
 ✅هفتم: حُسن همسايگى با مردم .
📚تحف العقول : 196
آدم ، ندیده عاشق دلبر نمیشود

کشتی بدون آب ، شناور نمیشود
دلبر زیاد بوده و امّا در این میان

هر دلبری که “حضرت حیدر” نمیشود