زندگی یک مدرسه است ،مدرسه ای که باید درسهای زیادی در آن یاد بگیریم ووقتی می میریم ،وقتی است که زنگ آخرین روز مدرسه می خورد.خوش به حال آنها که تکالیفشان را انجام داده اند ،آنها که غیبت نکرده اند وعقب نیفتاد ه اندوآنچه را که باید یاد بگیرند،یاد گرفته اند.
ویک روز زنگ این مدرسه می خورد وتعطیل می شویم،خوشحال می شوم ،نه بخاطر اینکه امتحان ودرس واین جور چیزها تمام می شود ،نه،به خاطر اینکه….
مردن زیاد هم چیز بدی نیست،چون مارا به تو می رساند ،بالاخره برای رسیدن به تو باید از ایستگاه مردن بگذریم.
پس اگر مرگ نبود زندگی حتما یک چیزی کم داشت.
نمی دانم کی ،کجا ،وچه جوری می میریم فقط می دانم که هر چقدر هم پولدار باشیم ،هر چقدر با هوش باشیم ،ولو در حصارهای سخت ،مرگ مارا در می یابد ولی طبق گفته پروردگا ر که بارها وبارها گفته مثل دانه ای هستیم که برای برای سبز شدن کاشته شده پس مرگ پایان زندگی نیست .
(زندگی جز کالایی فریبنده نیست گولش رانخوریم)
عروج دردناک جمعی از عزیزان این خاک گوهر خیز تسلیت باد