سلام بابای عزادارمان،مهدی جان،یک روز در هوای ابری و مه گرفته ی غیبت ، در بغض سنگین سینه زنان و در چشم براهی اشک آلود منتظران، ناگهان طلوع می کنی و این قلبهای پراندوه در سایه سار امنت آرام خواهند گرفت