عشق را بیمعرفت ‘ معنا مکن 

زر نداری ‘ مشت خودرا وا مکن

گر نداری ‘ دانش ترکیب رنگ 
بین گلها ‘ زشت یا زیبا مکن

خوب دیدن ‘ شرط انسان بودن است 
عیب را در این وآن ‘ پیدا مکن

دل شود روشن ‘ زشمع اعتراف 
با کس ار بد کرده ای ‘ حاشا مکن

ای که از لرزیدن دل ‘ آگهی 
هیچ کس را ‘ هیچ جا رسوا مکن 

زر بدست طفل دادن ‘ ابلهیست 
اشک را ‘ نذر غم دنیا مکن

پیرو خورشید ‘ یا آئینه باش 
هرچه عریان دیده ای ‘ افشا مکن..

” مولانا “