#اینگونه_بود …

کوتاه‌نوشته‌ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله #بهجت(ره):

🍎 صبحانه را که می‌خورد، یک ربع تا بیست دقیقه همان‌طور نشسته، چشمانش را می‌بست، انگار می‌خوابید؛
هنگامی که برمی‌خواست، قلمش را برمی‌داشت و روی کاغذ باطله‌ها مشغول نوشتن می‌شد. آن روز نوشته بود:
«هرکه دید از آل پیغمبر اثر
جاى پاى جمله‌شان بگذاشت سر
شربتى کَز دستشان نوشیده شد،
تا ابد شیرینى‌اش در کام بُد»
نوشته‌هایش، اغلب شعر بود.
پیش خودم می‌گفتم: «شاید آقا در مدت این خواب کوتاه، در عالم دیگری سیر می‌کنند. گویا از عالم دیگری چیزی را یادداشت می‌کند.»
بدون درنگ می‌نوشت.
نوشتنش که تمام می‌شد، می‌رفت وضو می‌گرفت؛ و تازه مطالعه‌اش آغاز می‌شد.