یادش بخیر چه روزایی بود قدیما

سفره ها مان پر از سادگی بود 

یه چای دبش و یه نون پنیر گوجه خیار 

در عین سادگی اما پر از صفا و صمیمیت بود

نه تجملاتی، نه چشم و هم چشمی یی، نه فخر فروشی یی … 

فقط سادگی بود که از در و دیوار خانه می بارید و زینت خانه می شد

خوشبحال اون روزا…

کاش میشد برگردیم به قدیم‌ها و دوباره اون زندگی رو تجربه کنیم…